İstemedim ki Şiiri - Necdet Uçan

bulutlar terk etmiş gökyüzünü
küs olmuş, gönlüm gönlüne
karanlığı yaran sokak lambaları
sinyal lambası misali
yıldızlara özenip ışıldamakta
martılar çekip gitmiş habersiz
hüzün diz boyu
sis çökmüş duygulara
göz gözü görmüyor
orta yerde, mahsur kalan
içinden film şeridi geçen
fırtınalar kopan bir yürek
ne bir kedi, ne uluma sesi
sükuta bürünmüş mahallenin sokakları

dışarıda
buz kesen
delikanlı bir ayaz
insanlar
uykularının üçüncü evresinde
tepkisiz
umarsız
ayrılığa ramak kala
sular durgun
dimağlar yorgun
betin benzin solgun
tüm şehir bana dargın
yüreğim kırgın

sabah mahmurluğuyla
gözlerimi ovalayıp
kafamdaki kalabalık
ve yalnızlığımla yol alırken
odunlu ekmek fırının
mis kokusu yayılıyor etrafa
aklımda simit
demli çay
lakin, yokluğunda
yüreğim mahzun
ben
böyle olsun istemedim ki

Şubat 2022