İstemeden Şiiri - Ozan Daniel Eicher

İstemeden de olsa, rastlamıştım ona
Bir şişenin içinde, bir deniz kenarında
Terkedilmiş atılmış gibi sokağa
Tohumlar takılmıştı, şişe kırılmıştı ayak ucumda

Bu andan yıllar sonra, yıllarca yaşadıkça
Yıllarca yaşlandıkça aşk tohumlarıyla
Zamanla aşk eşittir nefret olunca
Nefret de yalnızlık demek oldu anca...

Ve en sonunda, bedduamdır sana!
Yalnızlık tohumları çatla
Beni bu kara anılara vurgula
Vur vur bedenimi kara ağaçlara
Sök kalbimi, sök at kenara
Yaşadığım bütün aşklara
Yaşattığım aşıklara
Yalnızlığıma, varlığıma
Gecemi gündüze katıp söküp at da
Her şey sona ersin bir anda
Unutmak istemeden unutunca

İstemeden bitsin
Bitsin, gitsin...

24/7/'6 - 21:33