gönlüm çöl çiçeği susuz,çaresiz
tamda umudum,bulutum olmuşken
beni ateşe emanet edip
umarsız, esip giden sen
daha doyamamışken
bu gönül muhtaçken sana
diri diri gömüp toprağa
yüzün gülüp, giden sen
kolum,kanadım kırık
yüreğim bu sevdaya yenik
başım öne eğik
ezip giden sen
önce yürümez,sonra bitmez denilen
kavrulmuş çölleri gül bahçesine çeviren
mahşere taşınacak bu aşkı
zevki sefaya tercih eden sen
ne olur şimdi isteme benden
seni sevemem,yeniden
geçmişi yok sayıp
bugünden başlayamam
tekrar tekrar ölemem ben
Antalya 22/03/2013 23:45
Özgür İncedayıKayıt Tarihi : 2.10.2013 20:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!