İsteme Şiiri - Cahit Konut

Bir gün daha fazla yaşarım diye,
Başkasının ölümünü isteme.
Her insan nasibi kadarın yiye,
Elindeki dilimini isteme.

Kimisi mahzundur, kimi havalı,
Kimi ipek giyer, kimi çuhalı.
Kimi hasır alır, kimisi halı,
Altındaki kilimini isteme.

Canlara yarayan otu yol getir,
Güzel olan ne var ısa bul getir.
“İlim Çin’de olsa, onu al getir,”
Şo gereksiz bilimini isteme.

Şimşek olsan, bulutlarda çakarsın,
Bir su olsan, derelerde akarsın.
Ateş olsan, yerin kadar yakarsın,
Çıngısını, yalımını isteme.

Fakir isen, zenginliğe yerinme,
Şeref yüksek olsun, yerde sürünme.
Yol üstünde koska-koska *yürünme,
Gösterişi, çalımını isteme.

Boncuk olup, ipliklere dizilme,
İnsanları üzme, sen de üzülme.
Kimseleri ezme ve de ezilme,
Zalimlerin zulümünü isteme.

“Yüce Peygamber’den öğüt var,” deyin,
“Yiyin, için, fakat israf etmeyin.”
Her bir şeyin sağlamını isteyin,
Çürük olan bölümünü isteme.

KARAC’OZAN; kara bahtın, ağ olsun,
Düşmanın olmasın, dostun çoğ olsun.
Nimet helâl olsun, haram yoğ olsun,
Cepleriyin dolumunu isteme.

27 Eylül 2016 GÖLBAŞI

*koksa: Çalımlı