Zorla yazıyorum bu satırları,
içimin ve dostum kalemimin suskunluğunu bozmak için,
susmak için ondan sonra,
uyumak için ve girmek için rüyânın en sevimli hâllerine,
ulaşmak için istediklerime uyku hâlinde
ve zincire mahkum etmek için karanlığını düşlerimde...
Vurunca gözleri uykuya; hayat, aydınlık; isterse kabus görünsün, hem de adı üstünde olan, fark etmez; çünkü o da aydınlık...
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta