İsteksiz, Şiiri - Urungu Şad

Zorla yazıyorum bu satırları,
içimin ve dostum kalemimin suskunluğunu bozmak için,
susmak için ondan sonra,
uyumak için ve girmek için rüyânın en sevimli hâllerine,
ulaşmak için istediklerime uyku hâlinde
ve zincire mahkum etmek için karanlığını düşlerimde...
Vurunca gözleri uykuya; hayat, aydınlık; isterse kabus görünsün, hem de adı üstünde olan, fark etmez; çünkü o da aydınlık...
Bu, gamdan nasibini almamış hayatta, ışığın eksik olmadığı tek yer, tek zaman rüyâlar...
Ve onda olanlar...
Açılmak okyanuslara ve kalmak tam ortasında batmayan tekneyle...
Başlaması fırtınanın bir ânda ve uyanmak...
Aşk gibi...
Çoğu kez hatırlanmaz rüyâlar; ama huyu kurusun, nasılsa nasıl ve hep aydınlık...
Dedim ya, Aşk gibi...
Aşık olan da her daim rüyâda, aydınlıkta...
Hâl böyleyken ve yalnızken sevdiğinin hislerinden uzaklarda,
Huzur denen meret yalnızca rüyâlarda...

02.39
22.05.2006

Orçun~