Temize çekmeden önce yaptığın karalamadır
Kent merkezinde yaşayan kenar mahalleli yüzün
İnce bir serinliği iz diye bırakarak kayan çiy damlası gibi
Enginar yüreğine akıtıyorsun, o büyülü yaşam kutuna
Her seferinde bir Etna bırakan akşamı
Senin perdene yansıtıyorum
Öfkemin peşine düşmüş çığlıkla döşeli
Her yana düşlerim serpilmiş
Umutlarla süslü
Yankılar dolu odamın resmini
Ve perdenin arkasından çıkıp karşına dikiliyorum
Buradayım işte
Şimdide
Beni uslu sanan çok
Öyleyim biraz da
Ve sade
Daha çok Hintfakiri
Sözcüklerin çivi halısı üstünde
Al götür beni
Dilimdeki düğümleri çözeceğim yere
Menteşesi, kulpu, camı, çerçevesi ol
Odamı dünyaya dolduracak pencerenin
Sor, sorgula, ötesine geç
Sınırlarımızın peşine düşmenin
Göğüslerinin arasındaki ufuka yakın bir yerde
Yatakta uyutacak masallar anlat bana
Kayıt Tarihi : 18.9.2018 11:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!