Çok istedim
Gözlerimin önünden kayıp giden
Bu mavinin tonlarına karıştırıp
Ve bu ufukta bırakıp seni,
Hiçbir şey hatırlamadan şehrime dönmeyi.
Hatta,
Bu sınırları da kendi yurduma benzetip
Anılardan tablolarla
Süslemekten vazgeçmeyi.
Kıyamadım işte,
Şüphe götürmeyen gerçekliğine,
Tekerrür etmeyen tarihe.
Bir umut var gizlimde
Kimseye söylemediğim.
Bir huzur var içimde
Nadir azat ettiğim.
Bu ikilemden sıyrıldığım anlarda
Andığım ve gülümsediğim.
Sendin yüreğimin bu isimsiz,
Bu mistik satırbaşları,
Seni unutmayı nasıl istedim.
Bir hüzün var içimde
Yüzümden saklayamadığım.
Yüreğimde,hayatı kurallarıyla yaşamanın
Kasveti var
Elime,yüzüme bulaştırdığım.
Artık istemiyorum,çabalamıyorum da,
Unutulmayacaksın anladım!
kardelen
Kardelen YetişKayıt Tarihi : 6.7.2007 14:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)