Yük bindi gönlüme binlerce defa
Bırakıp her şeyi kaçmak istedim.
Olmayan mülkümü zerreler yapıp,
Dağıtıp boşluğa saçmak istedim…
Cendere misali sıkıyor hayat
Varlıkta yokluğu yaşamak tezat.
Gelecek umutsuz, gün günden berbat,
Bir kanat takıp da uçmak istedim.
Düşündükçe sardı arsız bir hüzün,
Anlamı tükendi hikmetli sözün.
Ahali yaşıyor cinneti bugün,
Halimi ehline açmak istedim…
Ehl-i dil kalmamış öyle diyorlar
Sen yine de derdi söyle diyorlar…
Dalga geçip bu iş, böyle diyorlar
Baldıran zehrini içmek istedim…
Tebliğle mükellef olan bir kulum
Gel ve lakin kesik her yandan yolum..
Çaresiz yaşamak en büyük zulüm
Engelleri bir bir aşmak istedim…
İstedim, yalvardım, yakardım… boşa!
Dümdüz yollar bile döndü yokuşa.
Vasıl olamadım kutlu uçuşa
Alemden aleme geçmek istedim…
Umudum var hala … henüz bitmedi..
Ne ki bu can beni azat etmedi..
Çözüm çeşit çeşit; çare bitmedi!
Deneyip deneyip seçmek istedim ….
Kayıt Tarihi : 6.6.2006 17:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!