Sana yarim diyerek, seni andım bıkmadan,
Bülbül ve gül misali, sana konmak istedim.
Bu hasret kâfî deyip, sabrımıza bakmadan,
Şu kırılmış gönlümü sana sunmak istedim.
Hasret ve özlem ile yollarında beklerken,
Sevdanın gölgesinde hep sevgini saklarken
Her bahar çiçekleri yüzün diye koklarken,
Bir kez olsun eline, hep dokunmak istedim.
Dağda kar ve fırtına savursa da nedensiz,
Hazan çöktü bahçeme, soldu güllerim sensiz,
Boynu bükük kimsesiz, kaldım şimdi bedensiz
Her nefeste aşkınla, seni anmak istedim.
Ağladım gecelerde, feryad ettim sessizce,
Sevda duraklarında kayboldum sebepsizce,
Tatlı sözüne kanıp düştüm yine hissizce,
Bu aşk ve sevda için, sana kanmak istedim.
Mektubunu sakladım, umutla bekleyerek,
Hasretin bir kor olup, yürekten yoklayarak,
Vuslat yolunu açıp, sevdayı ekleyerek,
Göz yaşımı düşürüp, senle yunmak istedim.
Belki de gönlümdeki ateşi söndüremem,
Gözlerimden çağlayan yaşları dindiremem,
Gökten inen mehtabı yüzüne konduramam,
Bir yıldız gibi kayıp, sende sönmek istedim...
...andelip...
Andelip AndelipKayıt Tarihi : 12.12.2025 19:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Andeliplehece.blogspot.com




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!