İşte yine başlıyor Şiiri - Nuh Tufan Polat

İşte yine başlıyor,
O yas bürümüş yüreğimi zorlayan
Yıldızları ağlatan gece...
İşte yine başlıyor,
Sadece senin hayalinin olduğu
Umutlarımın yatakta öldüğü gece...
İşte yine başlıyor,
Üstüne seni yazdığım
Adını kazığım
Aşkınla suladığım çınarın o kızlı yaprakları düşüyor! ...
Kalbimin avlusunda gazeller savruluyor göğe
Yanıyorlar eriyorlar tükenip külleri kalıyor sadece,
İşte yine başlıyor,
Adını verdiğim yıldızla sohbetim
Bunca yıl sadece bir kum tanesi kadar
Mutluluk için sabrettim,
Gözlerimden akan her alev damlasında
Yanan bu kağıt
Artık ellerimi yakmıyor! .....
Yanan, ağlayan, kanayan, kaybolan sadece yaşam oluyor! ..
İşte yine başlıyor,
O uzun hiç bitmeyen gece,
Dudağımda bir tek kelime ;
HATİCE HATİCE HATİCE ....
İşte yine başlıyor her köşe başındaki köpeğin
Varoşlardaki sarhoşların iniltisi,
Hiçbiri gelmiyor kulaklarıma
Sadece seni seviyorum diyişin
Uğultularla, yıldırımlarla sarsıyor yüreğimi,
İnan artık tutamıyorum bu kalemi,
İşte yine başlıyor,
Sokak fenerlerinin altında
Yıldızını bulmaya çalışmam...
İçimdeki bu zehir zemberek acı
OOOOOOOOOFFFFFFFFF! ..........
İşte yine başlıyor,
Her zaman için bir damla fazla ile taşan
Adına kurduğum ormanı bir kibritle yakan gece...
İşte yine başlıyor,
Parmaklarımda can veren sigara,
Dudaklarımda ezilen adın,
Gözlerimde kaybolan yüzün sen her şey......
Ama bir tek şey gitmiyor sana inat! .....
Ama bir tek şey tükenmiyor doğaya inat! ...
Ama bir tek şey çıkmıyor benden bana inat! .........
İşte yine başlıyor
Kokunu getiren rüzgar,
Gözlerini anlatan yıldız,
Beni benden alan sen,
İşte yine başlıyor,
Seni öylesine sevişim,
Beni öylesine kahredişin,
Kulaklarımda seni seviyorum diyişin,
Yankılandığı gece geceler günler ve sen........
İşte yine başlıyor,
Aşkının içimde çığlandığı
Senin gül olduğun gece....
Dudaklarımda tek kelime tek nefeste,
Hatice HATİCE HATİCE HATİCE.........