İşte Vezir-işte Hızır Şiiri - Ramazan Çetin

Pâdişahlardan biri için için yanmakta,
Kâlbi çarpıp duruyor hep Hızır’ı anmakta!
*
“Hızır Aleyhisselâm ,seni görmektir arzum,
Yolu yordamı nedir,bilmem nasıl bulurum?”
*
Bu iştiyakla dedi:”Halkıma bir sorayım,
Onların duâsını,yardımını alayım.”
*
Tellallar sokak sokak bu isteği duyurur,
“Hızır’ı bulup gelen bir anda zengin olur!..”
*
Çok çocuklu fakir bir ailenin reisi,
Düşündü karar verdi,”olayım taliplisi,
*
Hızır’ı bulmak için kırk gün süre isterim,
Bu zamanda evime iyi bakılsın” derim!
*
Hanımı:”etme Beyim,alıştık yokluğa biz,
Kırk günün sonundaysa gidebilir kelleniz!”
*
Deyip feryat etse de,adam çok kararlıydı,
O kararla yürüdü,doğru huzura vardı;
*
“Sultanım,kırk gün verin,Hızır’ı bulacağım,
Gece gündüz durmadan O’nu arayacağım,
*
Bu sürede sarayda ne pişmişse isterim,
Çocuklarım,hanımım mağdur olmasın”derim!

Pâdişah: ”tamam” dedi kırk bir gün izin verdi,
Hızır’la buluşmaktır Sultan’ın büyük derdi!
*
Sayılı gün tez biter,verilen süre doldu,
Sultan’ın huzurunda adamın benzi soldu!..
*
“Sultan’ım,bile bile böyle bir karar verdim,
Çocuklarım bir nebze rahat etsin istedim!
*
Fakir bir kimseyim ben,aç yatar çocuklarım;
Onlar kırk gün içinde tok yattılar Sultanım!
*
Hızır’ı ben bulamam,derdim evimdi benim,
Efendim karar sizin emrinizi beklerim!..
*
Üç te veziri vardı Pâdişah’ın yanında,
Burnundan soluyordu,öfkeliydi o anda!
*
Vezirlerden birine dönerek sordu Sultan:
“Nasıl ceza almalı işlediği bu suçtan?”
*
Vezir dedi,”Sultan’ım adamı doğrayalım,
Parçalara ayırıp çengellere asalım,
*
Herkes haddini bilsin,ibret olsun âleme,
Bu cezayı verirdim fırsat geçse elime.”
*
O anda yanlarına bir çocuk geliverdi;
“Herkes aslına çeker anlayın” deyiverdi.
*
İkinci vezirine sordu Sultan bu sefer:
“Hangi ceza münâsip vezirim sen cevap ver!”
*
İkinci vezir dedi:” Derisini yüzelim,
İçine saman basıp ağzını da büzelim!”
*
Çocuk konuştu o an: “Herkes aslına çeker,
Kendine yakışanı gider toprağa eker!”
*
Sultan döner üçüncü vezire : “Sen ne dersin?
Bu adama sen olsan,nasıl ceza verirsin?
*
“Sultanım,bu adamın anlaşılan çaresiz,
Size lâyık olan o,garibi affediniz.
*
Çoluk çocuğu için ölümü göze almış,
Geçim derdi bunaltmış, gördünüz nâçar kalmış!..”
*
“Herkes aslına çeker” demiş o çocuk yine,
Bakmışlar bir çocuğa, bir de söylediğine…
*
Pâdişah bu seferde: “Çocuk,sen kimsin söyle;
Durmaz kendi kendine ne konuşursun öyle?..”
*
Çocuk : “ Sultanım dinle, birinci vezirinin
Babası kasap idi,kasaphaneye verin;
*
İkinci vezirinin yorgancıydı babası,
Yastık,yatak doldursun,böyle olsun faydası…
*
Üçüncü vezirinin babası da vezirdi,
Ahâlinin hâlini en iyi O bilirdi.
*
Bunu sen baş vezir yap,bu benimde vezirim;
Beni sordun ya demin aradığın Hızır’ım!..