Biraz konuşalım bu gece seninle..
Sen karanlık ol bende hasta.
-Hasta: gözlerimin rengini hatırlıyor musun?
-Karanlık: tabiî ki hatırlıyorum.
-Hasta: peki yüzümün şeklini?
-Karanlık: Tabii ki de!
-Hasta: o zaman neden beni bırakıp gittin?
-Karanlık: …
-Hasta: cevaplayamayacağını biliyordum zaten.
-Karanlık: …
Şimdi sus hiç konuşma artık!
Ben seni ölene kadar seveceğim çünkü ne yüzünü ne gülüşünü, ne de gözlerini rengini unutacağım.
Ama sen beni unutup gideceksin belki başka birini seveceksin yine ama ben yerine kimseyi koyamayacağım biliyor musun?
Beni bırakma sebebini hiç bilemeyeceğim.
Çünkü bunun cevabını sen bile bilmiyorsun…
Keşke diyorum hiç sevmeseydim seni..
-Karanlık: ama sevdin…
-Hasta: sevdim halada seviyorum!
-Karanlık: bende öyle ama bitti biz ayrıldık!
Sözün bittiği yer.
İşte 3 nokta…
SAYGILARIMLA…
27/10/2009 00:00
Kayıt Tarihi : 7.4.2011 18:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kaan Karaduman](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/04/07/iste-uc-nokta.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!