İşte tek derdim Şiiri - Zafer Zengin Etnika

Küçük ellerinde
Öpülmüş güller vardı
Yangın
Yanağıma değende
İçimi ateş sardı

/Sandık ki yaz gelmiş

Etlenmişsin
Saçlarına boyalar sürmüş/Yabancı eller
Kalçaların
Ana doğurganlığı
Bir beben var belli ki
Gözleri senin /yeşili

Hani içim oynamazdı
Görmeseydim açık boğazını
Hep istanbul mu alacak bakışını

Bir gözün bende
Bir gözün gurbette
Anadolu yakası ellerim
Dokunamayınca
Bir çocuk gibi
Parklarda unutuverdim

Bir yanım avrupa
Hızlı aşık
Tez gelen gül sever
Kim gelse
Koca yüreğine dost eder
Keske kibirli olmasa
Sırtını döndümü
Çekip gider

Elim yanmıştı/Kızmasaydın çocuğa

İçirdiğin sular ter oluyor mevsime
Koltuk altım beyaz
Pek yaman geliyor yaz
Yansam
Senden geliyor ayaz

/Bakmasan gözlerime/Utanmasam/Küçük kalsam

Yorgun yolun ıssız çizgisi
Yeni temizledim yüzümden kiri
Bir çalıştım
Seni unuttum
Hatırlat bana
K AD I N N A S I L Ö P Ü L M E L İ

Uyarına düştüm zamanın/Bir kalksam

Gidiyorum
Sesimi duymak için
Nasırlarını sevdiğin
Ellerimi düşün
Hep çocuk
Hep çocuk gülüşün

Yaz geldi/Sen gelmedin/Ben ölendim/Kimsesizdim

Etlerin büyümüş kadın
Sıcaklığın sardı gövdemi
Sen bana yaz geldin
Yaz geldim
Beyaz geldin

Papatya döşüyorum camlara
İnanmazsan sor çocuklara
Nakkaş ellerim
Sen gibi işte
Çiçekleri severim
Bir de solarlar
İşte tek derdim

/Seni gülerken sevdim/Ağlama/Kirpiğine bağlama/Ak/sın...

' Yedi güzel günün yaşatıcısına '

12 Haziran 2004 ' Çocuk elleri '