Ne zaman olacak can’ım, ne zaman, demirci ocağı?
Geçtim tenden de yürekten de,
Hoşlanır oldu yanmaktan, kor olmuş kömür’ün üzerine düşmekten.
Ocak gibi aşk ile yanmakmış iş.
İşte tam da onu istiyorum.
Dağlar varmış dağlar! Ses verir, aksettirirlermiş.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta