İşte Şimdi Büsbütün El Olduk Seninle

İşte şimdi büsbütün el olduk seninle
Gece 3'te bir otobüs terminalinin soğuk koridorlarında
Çişe gitmiş de annesini kaybetmiş bir çocuk gibiyim
Kaçmak üzere olan otobüsler için koşturan onca yabancının arasında
Bir o yanıma bir bu yanıma bakıp endişeli gözlerle seni arıyorum
Ve sen umarsız, ve sen soğuk bir o kadar duvarlar gibi
İşte şimdi büsbütün el olduk seninle
Kalbim durmaya yakın ya kaybedersem seni diye
Sen bir o kadar umarsız bir o kadar acımasız sorumsuz
Yalnız kalmış bir çocuğun yüreğindeki korkuyu anlamayacak kadar
Oysa kalbim duruyor her 3 çarpışın birinde.
İnsanlar gelip geçiyor herkesin hayatından herkesin acelesine
İşte şimdi büsbütün el olduk seninle
Hani bir gülümseme beklersin annenden arkandan sana dokunan eliyle
Onca insanın arasında bir onun eli ve şefkatli gözleridir umut
Yüreğinde bir umut yeşerir sana kızar gözleri ama sen görmezsin
Tutup elinden çekiştirirken seni birazda söylenerek
Soğuk ama tertemiz havayı çekersin içine bilerek
O pis otobüs koltuklarında göğsüne yaslanıp annenin uyumanın hayaliyle
Yoktur oradan daha güzel daha iyi bir göğüs hiçbir kadının göğsünde
İşte şimdi büsbütün el olduk seninle
Ben bir çocuk merakla bakarken o kalabalıkta kaybolmuş bir derinlikte
Herkes aynı yöne doğru ama aslında farklı kaderlere doğru telaşlı
Benimse yüreğimde bir çırpınış kendimden çok ya annesine birşey mi oldu
Acaba o iyimi diye düşünen yüreğimle
Seni her düşündüğümde kalbim durur 3 çarpışın birinde
Ne senin hakkın var o çocuğa bunu hissettirmeye
Ne de o çocuğun her seferinde ölmeye
İşte şimdi büsbütün el olduk seninle
Bakıyorum soğuk bir koridorda insanlara ve söyleyemiyorum bile
Yapmaz, beni merakta bırakmaz bırakıp gitmiş değilya nasılsa diye
Yüreğimde sıcak bir uykunun hevesi
Elde yabancılar koşturan telaşlı
İyi olduğunu bilmek belki yeterdi yalnız kalmış, kaybolmuşluğa rağmen
Yüreğim bir sesin arayışında
Ama sen sorumsuz bir anneninki kadar umarsız
Gelmiyor o ses
Kalbim duruyor
Her 3 çarpışın birinde
Ya gelmezsen
Ne farkın kalır koşturanlardan
Ne farkım kalır terkedilmş bir çocuktan
Ne farkım kalır yalnız, çaresiz bir o kadar korkmuş bir yürekten
İşte şimdi büsbütün el olduk seninle
Zaman geçiyordu ve sen gelmiyorsun
Anonslar yapılıyordu filanca otobüs nereden nereye
Gitmeye hazır onlarca yabancı koşarak geçiyordu yüreğimden
Ama sen gelmiyordun gecenin soğukluğu rağmen
O an yüreğine düşen terkedilmişlik hissiyle ağlayan o çocuk gibi
Kalbim durdu her 3 atışın birinde
Usulca yürüdüm ve hazırdım büyümeye
Artık telaşa mahal yok ve yersiz gereksiz çırpınışlar
Sen farksız onca yabancıdan ve ben büyüyordum
El olduk seninle aynı bir anne ile büyümüş bir delikanlının kopuşu gibi
Farkına varıyorum hayatın her iç çekişimde
Artık herkes yabancı gelecekti bana sen bile gelmediğine göre
Bir anne el olur mu çocuğuna ve bir çocuk el olur mu yüreğine
Oluyordu, hayat işte öğretiyordu
Beni merak etmediğin de anladım
Ne ben o çocuğum yalnız, korkmuş, üşümüş herkese yabancı
Ne sen o annesin beni bulmak zorunda kalabalıklarda
İşte şimdi büsbütün el olduk seninle
Bir anne oğul şefkatine hasret beklerken yüreğim
Kalbim durdu her 3 atışın birinde…