İşte sevgili Şiiri - Zeynep Beşen

sana seslenmek ten yorulmak,

ne idi de ben bilemedim.

çok mu acı verecek ti de yapamadım.

''bilemedim''

seni terk etmenin bir yanı varmıydı da.

ben göremedim.

hiç bir soruma cevap vermeyişin den midir.

aklımda hep bir soru işareti oluşun.

cevab/sızım diye mi anmam gerek

şimdi seni

yoksa ben miyim kendini kandıran,aldatan,

sana duyduğum bu hissiyatın var ya hani!

yarım kalan aklımı bir hiçe çevirdi.

bu aşk/mıdır,alışkanlık mı çözemiyorum?

ama ağlayamadığım bir hüzün sün bunu biliyorum.

ne bir acı var,ne de yaşam belirtisi.

kalbim taş olmuş atmaktan aciz,

geri çeviremiyorum insan haline.

gözlerim var ama göz yaşım yok olmuş.

düşünüyorum?

susuyorum.

kendim de değilmişim artık anlıyorum.

kavgaya tutuşuyorum olmuyor.

sanki kendine yasak etmiş.

ne kalbe,nede yüze düşemiyor,

gözyaşları benim değil artık tanıyamıyorum.

zamanın durur, hani olur ya!

sıkılırsın her şeyden,her yüzden,

o an gelirsem hani aklına.

hani belki diyorum.

beni istersen yanında.

bin yıldır olduğum yerdeyim.

geri dönersin ümidiyle.

bekledim abdalın aşkı böyle olur.

bir gamzeye,bir gülümsemeye satar ömrünü.

geri vermeyecek olana.

gelmek istersen diyorum.

sevdanın bir mahallesi var ya.

duymuşsun dur adını.

sevgililer gelir sürekli.

ben işte sevgili.

o mahallenin en çıkmaz sokağın da.

seni beklemekteyim.

hani,belki,gelirsin...