m.ö. bir yılda doğduğumu zannediyorum
ben hiç yalnız olmadım ki
başımı dayadığım
gecem
yumuşacığım
sen
gözyaşlarımı kimbilir kaç kez kuruladın
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
kişi, sekeriyasına kalmış. onun sadakatinden mutlu.
ama kendisi sadık değil sekeriyasına.
onunla yetinmiyor. yanıp tutuşuyor yalnızlıktan.
haklı da. çoğu zaman sevdiklere ulaşmak için, aracılar, katalizör zavallılar kullanılıyor.
bir de sekeriyayı tanıyanlar var ve her tanıyan, kıskanıyor onu, öyle bir güzelle beraber ki,
kıskanmamak olmaz sekeriyayı.
ulaşılmaz olunca mı yalnız kalıyoruz.
beğenmiyor muyuz.
yoksa kendimizi mi avutuyoruz.
yoksa şiirde öyle ayrıntılarla uğraşmaya gerek mi yok.
bunlar takıldı aklıma okurken.
güzel olmuş.
sevgili Ayten tanıtım sayfanla ilgibi söyleyeceğim var. ama o buraya olmasın.
yanaklarından öpüyorum
i.durmuş
kaç kez konuştum senle sabahlara kadar
kaç cilt çıkar kelimelerimden
hiç kesmedin sözlerimi
suçlamadın
sardın
sardın
.............................................
Yastık bahane... söz gecenin yalnızlığına gidiyor...
En kaim dost... Terketmeyen yalnızlıktır...
Güzeldi. Şiir tadında.
Kutlarım
Sevgimle
Yastıktan böylesi sadık, yumuşak ve sevecen bir sevgili yaratmak çok güzel kutlarım
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta