(30,11,2002)
Hani vardır yas özlemezsin bir türlü
İşte, bu adamın içini yer
Kahr olursun, yüreğin ağlar
Her şeyi düşünürsün o an
Aklından ölüm bile geçer
Ama ne yapacağını bilemezsin
Ağlarsın içli içli haline
Sonra mecnun olursun düşersin sokaklara
Haline herkes güler, acıyanlarda çıkar arada
Avare gibi gezersin, yırtık kirli eşyalarla
Kabuslar dostun olur, sokaklar arkadaşın
Herkes seni dışlar, hatta anan bile
İşte buna dayanamazsın
Canından geçersin sevda uğruna
Sokaklar ağlar ardından
Kabuslarda kaybolursun.
İşte sevda bu dostum
Ağlatır, yıkar adamı
Yıllar sonra hatırlanmazsın bile
Sevdiklerin unutur gider adını.
Kayıt Tarihi : 24.7.2004 17:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!