İşte Sensiz Bir Günün Portresi

Gri kaldırımlarda kare kare taşlar
Yalnız kaldırımlar yağmuru dinliyor...
Pencereler bile kapalı yas tutarcasına
Sanki yine haykırıyorsun bana
Sessizliği bir kulaklarımdaki haykırışların bozuyor
Bir de gökgürültüsü...
Çetrefil yalnızlığım izin vermiyor güne kavuşmama
O gün gittin ya hani..
Yüreğim de seninle gitti...

Güneşim olurdun her sabah
Şimdi yüreğim yalnızca anılarla ferah...
Ay da seni yansıtıyor hala
Sessizlikte de sen, gürültüde de, şarkılarda da
Büyüledin beni kara gözlüm, büyüledin...

KApıyı açsam, çıksam, köşeyi dönsem
Bitecek her şey biliyorum...
Biliyorum; beni bekliyorsun...
Ama...
Senden önce kendimi bulmalıyım bu defa...
Büyüledin beni kara gözlüm, büyülendim...