İşte Öylesine Şiiri - Hüseyin Kotan

Mayıs sıcağı isitmıyor
Nereye baksam sitem
Yüzler gerçeği yansıtmıyor
Sallanıyor gönlüm,kafam
Çamın gölgesi düşmüş dibine
Koyu renkte çimenler
Selam verdim birinse
Görüşemiyoruz…sitemler
Köşede bir simitçi
Çığlık,çığlığa
Haykırıyor ümitli
Kaygusuz insanlara…
Yalnız kalmış bir masa
Çay ve simit
Gönüllerde telaşa
Vurulmuş dillere kilit…
Özlemişim tadını iski kalmışlığın
Avare gezdiğim günler
Tadı bir başka yalnızlığın
Kokusu olmayan güller..
İki gönül bir olmuş, yan masada
Sessiz, gözler konuşuyor
Kaset çalarda nağme,
Dönüyor satır, satır…
Sirenin acı sesi simitci sustu
Bedenlerde heyecan
Serçeler telaşla uçuştu
Gidip- gelmede bir can..
Yaz başlangıcında zaman
Akıp, akıp gidiyor
Filistinde insanlara
Ölüm yağıyor…
Taşlar baş yarıyor
Çelik yelekli bedenlerde
Küçük bir kız çocuğu ağlıyor
Babam…babam…hapishanede
Göz yaşları iri iri
Yüzde hüzün çizgiler
Vurulmuş kucakta biri
Plastik değilmiş mermiler…
Boşlukta sirenler sustu
Doğruldu ihtiyar yerinden
Bir el kalktı, simitçi koştu
Aktı yaşlar gözlerimden…
Uzaklardakı acılar
Çöreklendi içime,
Görünmezki sancılar
Bilmeyene, kime ne?
Siz orada, biz burada
Serçeler geri geldi
Filistindeki baba
Evine hiç dönmedi…
O kız, esmer küçük kız
Hala ağlıyormusun?
Ey adsız., ey bahtsız…
Ümidin varmı? , bekliyormusun?
Doyumsuz başlar
Filistinde her gün kan
Mermiye karşı taşlar
Bitmedi hicran, bitmedi can…
Çocuk, çocuk ağlıyormusun?
Bak! büyükler gülüyor…
Güneş uzakta amma
Işığı kavuşuyor..