Kaçıyor gemiler ve Atlı süvariler,
Bir görseydim kendi romanımda
Önde gidenlerle geride kalanlar
Aynı hamurun kanı, canı, çamuru
Düşten güzel olan uyanmak
Uyuyup da kendi yatağında…
Rahatı bitmez gün de yok.
Çözümü olmaz dert de…
Her şey baktığın
Siyahı beyazı aynı et duvar üstünde olan
İki açık pencereden gördüğündür.
Yanına kar,
Yarına ar yani…
Taşıdığın bedenin bedelini de
Sen ödersin eksilse bile.
Kafanın içindeki silgi
Hep hatırladığın şeyleri siler birer birer…
Bir boşluğun kollarında
Sen bir derin uykunun ilk basamağında
Taşınacak şeylerin ağırlığı
Artık seni halsiz bırakmadığında
O gün gelmiştir, bilirsin.
İlk kurtarılacaklarını bile alamadan
Kefenin cebi yok malum
Açarsın bambaşka bir güneşe
Gerçek göz kapağını kalbinden
Gidersin.
Ölüm böyle bir şey işte…
Kayıt Tarihi : 18.7.2020 00:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!