Hani olur ya içinde fırtınalar kopar bir anda.
İçin içine sığmaz,taşıp akmak istersin.
Kulaklarını kapatırsın duymamak için sesleri.
Alıp başını gidesin gelir uzaklara,çok uzaklara.
Hep bir yerlere özlem olur ya içinde.
İşte öyle bir şeydir bu isteyiş.
Ama bir türlü bırakamazsın ne anıları ne de hatıraları.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta