İşte Öyle Bİr Şey Şiiri - Kenan Kervan

Hani olur ya içinde fırtınalar kopar bir anda.
İçin içine sığmaz,taşıp akmak istersin.
Kulaklarını kapatırsın duymamak için sesleri.
Alıp başını gidesin gelir uzaklara,çok uzaklara.
Hep bir yerlere özlem olur ya içinde.
İşte öyle bir şeydir bu isteyiş.
Ama bir türlü bırakamazsın ne anıları ne de hatıraları.
Kopamazsın geçmişin derin izlerinden.
Sanki bir el tutar seni yakandan da çeker kendine.
Gölgen sarılır geceleri sokak lambalarına.
Ayakların yapışır kaldırım taşlarına, koparamazsın.
Ama bir tarafında da öyle bir kaçış isteği.
Bir o yana bir bu yana savurur durur seni çaresizliğin.
O öyle bir çaresizliktir ki gözlere yaşlar vurur.
Yüreğin o özlemle yanar kavrulur.
Kendini yalnız hissedersin ya hani akşam olunca.
Ve öyle özlem duyarsın ya beklediğin bir merhaba sesine.
Öyle bir yanmaktır işte bu bekleyiş.
İsyan cümleleriyle başlar inceden bir serzeniş.
Elin kolun bağlanmıştır sanki odanın bir köşesinde.
Avuçlarının içi yanar,sırtından terler boşalır.
Kahredersin uykularını kaçıran kadere.
Ama bir zaman olur aklın uçup gider uzak şehirlere doğru.
İçine huzur doğar o an kurduğun hayallerle.
Yüreğinde tarif edilmez çocuksu bir mutluluk.
Öyle masum,öyle vazgeçilmez.
Saatler hızlı hızlı akıp gitmiş olur farkına varmadan.
Gözlerin yavaş yavaş ağırlaşır,
Ve kapanır usulca gecenin en karanlık saatinde.
En güzel rüyayı görürsün ömründe ilk kez.
Bir melek gelir yanı başına tutar elinden.
Gözlerine öyle bir bakar ki erirsin.
Saçlarını sevmek istersin ve saçlarını sevmesini.
Sana hiç duymadığın sözleri fısıldar kısık sesiyle.
Cesaretini toplarsın,daha da yaklaşırsın,sarılırsın boynuna.
Tam yanağına dudağını değdirdiğin anda.
Biter gecenin sessizliği ve en güzel hediyesi.
Biter uyku.
Biter güzelim rüya.
Gün sanki dün hiç batmamış gibi yeniden doğar.
Kalkmak istemezsin yatağından ve açamazsın gözlerini.
Belki yeniden dalıp gider miyim diye beklersin.
Ama gitmiştir artık o güzeller güzeli.
Gitmiştir ve artık geri gelmeyecek,bilirsin.
Hiçbir zaman.
Gözlerinde yine birikir korku damlacıkları.
Kandıramazsın daha fazla kendini.
Ve tutamazsın çağlamayı bekleyen yaşları.
Ağlarsın.
İçinde bir huzursuzluk.
Hani olur ya içinde fırtınalar kopar bir anda.
İçin içine sığmaz,taşıp akmak istersin.
Kulaklarını kapatırsın duymamak için sesleri.
Alıp başını gidesin gelir uzaklara,çok uzaklara.
Hep bir yerlere özlem olur ya içinde.
İşte öyle bir şeydir bu isteyiş.