Ben bazen ölümü düşünen bir kadınım yokluk vurdu beni iyice
Umut aradım yıllarca hep kuytu köşede
ağladım ağladım ama duymadı beni kimse
Ben bazen seni düşünen insanım
İstersen marif gözlüm otur yamacıma şöyle
Ben gelecektim oysa çağırmış mıydın neydi Kalmış aklımda öyle
Eğer olurda çıkarsan karşıma yine
O eski manzaramıza doğru gel
Huzuru orada satalım çocuklara seninle
Nasıl olsa pahalı insan pahalı yürek pahalı.. gönlümde.
Gelmişsin evet ben de gördüm
döndüm köşeden sağa doğru
Ayaklarım hep ileri gitti yüreğim hep sana doğru
İnan ben de kosacaktim sana
Gözlerim yukarı baktı
Gönül yaşlarım hep aşağı doğru
Kayıt Tarihi : 3.4.2021 16:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hikayesi şiirde mevcut.
![İrem Akalın](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/04/03/iste-oyle-69.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!