İşte öyle güzel yürekli insanlar tanıdım ki hayatta,
Kiminin bakışı, kiminin gülüşü kiminin duruşu bir sevda idi,
Hayata karşı bir umut bir dost dokunuşu bir yürek yankısı idi,
Çürükler bir bir döküldü ağaçtaki meyve gibi dalından,
At gözlüklerini takanlar, birer birer uzaklaşıyordu kervandan.
Dostluk daim idi, dostluk ebedi, insan sevgisi yürekten,
Hayattaki bütün boğuşmalara rağmen,
Günün bize getirdiği sorunlara rağmen,
Dostça gülebilen hatır sorabilen bir insan,
Dikenli bir yolda yürürken, cicekleri, yemişleri de görebilen insan,
Kuru kibire kurban gidenler bir bir siliniyordu ekrandan,
İyilik, güzellik, paylaşmak devam edecekti bir yandan
Öyle güzel insanlar tanıdım ki hayatta,
Geleceğe sevgi tohumları eken
Sevgisini saygı İle belirten
Gülüşü İle yürek serinleten..
Kayıt Tarihi : 4.7.2020 22:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!