İşte öyle Şiiri - Cevat Çiloğlu

sana,
ne çok yaklaşmışım,
o an göremediğime,
şaştım.
dal ile yaprak gibi.

ki bunu fark ettiğimde,
için için içerledim.
su yüzeyinde yüzüme,
kendime baktığımda,
öylece baka kaldığımda,
çok çok,
çok içerledim ya...

sonra,
baktım etrafa,
biraz daha uzağa,
bir mendil gördüm,
kıyıcığında masanın.
ak kağıttan zarifçe.
ve niyetlendim,
onu biraz ıslatmaya.

körlüğüme bak,
gel de İçerlenme...

ve dedim,
şöyle soğuk soğuk,
ıslanmayı,
hatta ve hatta,
böyle bir cezayı bile hak ettim.
gerçekten...

şimdi kendimle oturmuş,
kendi kendimi beklerim.
güneşli havada ve soğukta.
hangi anda yağacaksa,
niye mi?
cezam..

bekle boylu boyum bekle,
yağmur yağana kadar,
bekle...
işte öyle...