İşte Ölüm Güvercini Yaklaşıverdi

Günahkârım fakat ben,
Af isterim Rabbimden.
Ya da kanımı dökecek bir vuruş isterim.
Kılınç ya da mızrakla deşilip çıkmış ciğerim.
Ta ki beni gören samimice desin,
Şu savaşçıya Allâh rahmet eylesin…

Ey nefis!
Bakıyorum cenneti hiç istemiyorsun.
Boş bunlar,
Kalbim mutmaindir ki sen,
Su kırbasındaki bir damla susun,
Ey nefis çarpışmasan da bir gün öleceksin.
İşte ölüm güvercini yaklaşıverdi,
Ne arzularsan o verilir sana ey benliğim…
Nefsim bir isteksizlik var sende,
Savaşacaksın dilesen de dilemesen de.
Hani çoktandır yoktu sende ölüm korkusu,
Ca’fer, ne güzel geliyor Cennet kokusu…

-Çekilin kâfirler Nebinin yolundan bugün,
Vururuz yoksa boynunuzu inkâr etmiştiniz dün,
Öyle bir vuruş ki ayırır gövdeden başı,
Hatırlatmaz insana ne dost ne arkadaşı…