Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Sabah uyanınca baktım ovaya
İnsanlar tarlada
bağda
bahçede çalışıyor
Öte yanda sevgi kapısı açılmış
Gönüller karşı karşıya gelmiş
Gözler gözlere uzanmış
Aydınlık kapısı aralanmış
Ne güzel sabah derken
Fırtına esmiş dağdan bayıra
Bayırdan ovaya
Nice canlar haykırmış
İnsan bilir mi yarın ne olacağını
Bilemez
Bir yanda aydınlığa açılmış gözler
Öte yanda karanlığa açılmış maviler
Kim bilir başına ne geleceğini
Kimbilir
Üzülme dostum başına gelenler için
Üzülme
Sabır güneşi doğsun
yüreğinden
ruhundan
aklından geçsin
Mal mülk gitti diye ağlama
Mal
mülk
para kazanılır
Ama şeref
onur
namus giderse dostum
İşte onlar kazanılmaz bir daha
İşte ölüm bu
Ölüm karanlık demektir
Ölüm güneşi doğarsa eğer
Işıklar akar dünyana
İşte yaşam bu
Tebrikler çok mükemmel bir şiir okudum kaleminizden yazan yüreğiniz hiç susmasın.Hakikatler o kadar açık seçik ki tekrar tekrar okumaktan zevk aldım.Sevgi ve muhabbetle.+
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta