I.
Pencerelerden her gece baktığım da yalan olmuştur artık
Giderken sorulur sanmıştım: Özleyeceğim kim kaldı bu kentte?
Sorulmadı ve ben alıp başımı gittim, özleyeceğim biri olsun diye.
Çok önceden söylemiştim bunu, demek böyle oluyormuş gitmek:
Bırakacağım bu kara kenti, ardımda gözüyaşlı kimse olmayacak!
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
