Öğretmenim! Şiiri - Cafer Aksay

Muallim derlerdi önceden bana,
Şefkat dolu baba, sevgi de ana,
İlim-irfan suyun iç kana kana,
Bütün cehaleti sil öğretmenim!

Annem babam gibi kucaklar beni,
Öğretir harfleri hep yeni yeni,
Bilgiyle bezetir, donatır seni,
Gönlüme ışıksın bil öğretmenim!

Hizmete taliptir bil ki her yerde,
Aydınlatmak vardır çünkü o serde,
Hep göğüs germiştir, katlanmış derde,
Hizmet için gezer il öğretmenim!

Harfleri gönlüme işledin nakış,
Öğrettin dünyaya farklı bir bakış,
A'dan, Z'ye kadar ne de hoş akış,
Çok güzel söylüyor dil öğretmenim!

Umutsuz gönlümün umudu oldun,
Sevgi çiçeğiydin kalbime doldun,
Hep tomurcuk kaldın zannetme soldun,
Gönül bahçede ki gül öğretmenim!

Bütün beyinlere tutunca ışık,
Vatana millete sen ettin aşık,
Gerek kepçe ile gerekse kaşık,
Bizlere akıttın bal öğretmenim!

Dar gün de yanımda bulundun her an,
Anlattın her ilmî, öğrettin Kur'an,
Gelecek günlere damgayı vuran,
İnan tutunacak dal öğretmenim!

Gezdin tüm Vatanı hep köşe, bucak,
Elinde meşale tutuştu ocak,
Öğrettiğin bilgi hizmet olacak,
Yolsuz olan köye yol öğretmenim!

Dertli kalemini aldı eline,
Kapıldı bir anda duygu seline,
Bütün bunlar geliverdi diline,
Dolup-taştı şimdi göl öğretmenim!

Erdemli-07 Kasım 2017 Salı