İşte o Zaman Şiiri - Osman Şenol

Dostları bir gökyüzü ve kendimi bulut sanmak,
Sonra ağmak...Hep onlara doğru ağmak,
Ve özgürce orada konuşmak,
İki yıldır bu hayallerle avunmak...Ve bir gün,
Güvenebileceğin gerçek dostları bulmak...
Kuşkulardan uzak,kendince düşünür gibi,
Ve kendince söyler gibi söylemek,düşüncelerini...
Yağmur yağmayan bir sahrada,
Bir söğüt dalına dokunmak,
Ve dibine eğilmek...Ve bir pınar bulmak,
Sonra içmek...Kana kana...Ve sonra da doymak...
Ayağa takılan bir iskarpin gibidir zaman.
Oturup kalmaz bir türlü,kimi zaman geniş,
Kimi zaman sıkar...Ama o gün...
Beş Şubat Cumartesi günü,
Dostlar tamam,masa tamam,mey tamam...
İki yıldır aradığım işte oydu...
İşte o zaman....
7.2.1983 İzmir