İşte O Zaman Şiiri - Kerim Baydak

Tık tık vurunca, Nisan yağmurunun tanecikleri.
Pencerenin puslu camına, ne oldu koşup bakacaksın.
İşte o zaman, işte o zaman, çoktan ben seni...
Ben seni, çoktan terketmiş olacağım.
Çekilirken sen odandaki köşene, rahatça huzurlu oturup,
Ben de tanıştığımız yerde, itler gibi ıslanıyor olacağım.
Birden, korkuya kapılıp, ürperip düşüneceksin...
İşte o zaman, işte o zaman, çoktan ben seni...
Ben, seni çoktan terketmiş olacağım.
Şuursuzca fırlayacaksın, nedametler içinde arkamdan sokağa.
Belki koşacaksın, ilk tanıştığımız o durağa.
Belki de ıslandığımız o parka, o akasya ağacının altına...
İşte o zaman, belki de ölümü, belki de ölmeyi düşüneceksin.
İşte o zaman, işte o zaman, çoktan ben seni...
Ben seni çoktan...

2002-Adıyaman