Gençliğine aldanma, ölüm çalmaz kapını;
Beklemediğin anda, âniden gelir ölüm...
Sanma yaptıklarını, yanına kalır sanma;
Zulümler biter o gün, ölüm gelecek ölüm...
Ne sanırsın kendini, ataların nerde ki?
Ne zevki peşindesin, ölüm peşinde ölüm...
Bedenin çürüyecek, güzelliğin solacak;
Ocağın tütmeyecek, ölüm söndürür ölüm...
En zengin sen olsan da, mücevherle dolsan da...
Sen ne kadar kaçsan da, ruhunu alır ölüm...
Azrâil geldiğinde, o sekerat ânında;
Kalmayacak tadın da, ölüm bitirir ölüm...
Dünyâda sabredene, helâle meyledene,
Harâmı terk edene; işte o ölüm düğün...
Kayıt Tarihi : 16.11.2014 21:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!