İşte O Kadın Şiiri - Emre Canal

Uçurumun kenarında kalan tek gül
Gönlümün baharında solan mevsim
Bahtımın ayazında üşüyen gözyaşım
Gençligimden kopan yapraklar sensin

Ruhu bedene dar eden
Bakıpta sevemedigim
Küçücük bir serçe kalbi gibi
Aşk aşk diye atan sensin

Tebessümü yüzünde gösteren
Yüregini köşe bucak gizleyen
Sevdayı çocuk gibi büyüten
Ninni söyleyip şevkatle büyüten
İşte o kadın sensin

Koparmaya kıyamadıgım
Canından sakındıgın
Beyaz güle kan akıtan
İşte o kadın sensin

Ellerini açıp gökyüzüne bakan
Dudaklarından dua okunan
Mezar taşına baktıkça
İçimi sızlatan
İşte o vefakar SENSİN.