benim annem
canım annem
güzel annem
gübre kokar
toprak kokar
yağmur kokar
ellerinde benim kirim kokar
mis gibi
işte bu benim annem.
ve ben kabus görürüm düşlerimde
"anne! " diye
feryat ederek uyanırım
yetmiş iki yaşında
en güzel uykularından uyanır
açar kollarını
"korkma yavrum" der
sıkarak kollarında
sarar sıcacık göğsünde
ve Burak'ın sırtında
taşır beni cennetine
canım yavrum diye.
işte o anne
benim annem...
Kayıt Tarihi : 11.5.2014 17:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Duygulandım. Saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (1)