Kapıların yüzüne kapanınca
Uykuların geceleri kaçınca
Derinlerden çıkmazlara düşünce
İşte o an,beni anlayacaksın
Yüzündeki gülen güller solunca
Beyazın birden karaya dönünce
Yüzünde çizgilerin çoğalınca
İşte o an,beni anlayacaksın
Kaderin acıları derdiğinde
Yüreğine sızısı düştüğünde
Yalnızlığın çekilmez olduğunda
İşte o an,beni anlayacaksın
Yarana dermanlar aradığında
Çaresizliğin çıkmaz olduğunda
Son umutla , yollara çıktığında
İşte o an,beni anlayacaksın
Sokaklarda kimsesiz kaldığında
Elin açıp yardım dilendiğinde
Herşeyin yok olup tükendiğinde
İşte o an,beni anlayacaksın
Kayıt Tarihi : 29.7.2024 03:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Birileri tarafından anlaşılmak için zamanları tüketmeyi değil de aksine bir an önce iletişime geçmeyi gerektirir. İnşallah yakından uzağa birbirine karşı anlayışlı olan ,birbirini anlamayı bilen insanların sayısı artar ve yalnızlık çeken insanların derdine deman olunur.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!