Altı yaşındayken ölmüş babası
Dağlanmış yüreği garip babamın
Kalmış iki kardeş bir de anası
Başlamış çilesi garip babamın
Daha on beşinde evlendirmişler
Sen artık bu evde ersin demişler
Omzuna bu ağır yükü vermişler
Gülmemiş hiç yüzü garip babamın
Otuz beş yaşında ölmüş karısı
Katlanmış babamın acısı yası
Beş tane çocukla hayat sancısı
Yüklenmiş dalına garip babamın
Yanında amcası köy köy dolaşır
Sadık bir eş bulmak için çalışır
Sonunda annemi bulup tanışır
Yıl olmuş günleri garip babamın
Anlaşır annemle hemen evlenir
Annem yedi çocuk evladı verir
Çalışır garibim elden ne gelir
Zor geçmiş hayatı garip babamın
Yirmi beş yaşında bir oğlu ölür
Baba yüreğidir yanar kavrulur
Ondan iki öksüz yavru da kalır
Dağlanmış yüreği garip babamın
Babamın vakur bir duruşu vardı
On dört tane nüfus hep eli dardı
Yazmakla bitmiyor çok çile gördü
Bitmemiş çilesi garip babamın
Hayatında gıybet nedir bilmezdi
Her zoru başarır işten yılmazdı
Doğruluğu sever yalan olmazdı
Olmamış yalanı garip babamın
Onun mangal gibi yüreği vardı
Bir yetimi görse gözü dolardı
Bütün köylü ona Sert Ahmet derdi
Namı olmuş adı garip babamın
23 Mart 2020
Kayıt Tarihi : 26.8.2020 20:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kaleminize sağlık.
Nice şiirlere.
Esen kalın.
Saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (5)