İşte Mezarım Şiiri - Talip Kaplan

Her gün bir başka yerdeyim
Köşe bucak gezmekteyim
Her gece kederdeyim
Tek derdim sensizliğim

Dün şu ağacın altında idim
Bugün bu köşede düşüneceğim
Issız parklarda, tenha sokaklarda
Seni, sensiz yerlerde seveceğim

Suskun bir binanın içinde
Köşede kalmış odasındayım
Öyle bir oda ki;
Adeta benim dert ortağım

Bütün dünyaya küsmüş
Bütün perdeleri kapalı
Acılara yenik düşmüş
Hep karalara bürünmüş

Sessizlik içinde
Konuşmuyor benimle
Hayatından bıkmış
Yaşlanmış...

Tavanı beyazlara boyanmış
Tane tane dökülmeye başlamış

Kudurmuş bir seli
Haykıran bir fırtınayı
Şiddetli bir depremi
Özlemiş artık ölmeyi

Yıllar onu yıpratmış
Büyük acılarla karşılaşmış
Acı darbelere dayanamamış
Hep yok olmayı arzulamış

İşte şimdi böyle bir yerdeyim
Yarın da, bu mezarlıkta öleceğim...

(16 Haziran 1992)