İşte meydan Şiiri - Osman Nurani

Batakta bir ördek yüzer
Kıçı ilen nağme düzer
Sabah hav hav akşam hav hav
Hakka karşı, her gün ürer

İpsiz-sapsız bir kazmadır
Sanki cüruftan sızmadır
Suretine bakıp kanma
Çünkü erkekten bozmadır

Ses verir patlak kornadan
Ağzı haz alır zurnadan
İslama kin kusar zalim
Küfür sayar hiç durmadan

Belli freni patlamış
İman yok, arı çatlamış
Cehalet saçar sayfaya
Bak cehlini ispatlamış

Davetsizce gelip girer
Bu köpek her ota siğer
Sürüngen familyasıdır
Yoktur onda dalak, ciğer

Atamı sevmiyor soysuz
İmanıma düşman huysuz
Vatan sana dar mı geldi?
Be hey adi nankör uyuz

Ehlibeyti tutarsın eş
Hazreti Ali bir güneş
Var git karanlık inine
Oysa bak sen ayyaş ve keş

Ağzın, küfre olmuş hadim
Ressamım diyor bre zalim
Mükemmele çıkar karşı
Senden olur mu hiç alim?

NURANİ elense çeker
Boynuna kementti takar
Çakal sürüsüyle gelme?
Çıkın hadi teker, teker

Osman NURANİ – 14/10/2011