“İşte meydan” deyip davete ederdi
“kendine güvenen kaçar mı” derdi
Bir boş sandalyeye bakıp dururdu
Nice hikmetli söz döküp dururdu
Şimdi nerelerde kayıp olmuştur
Dili tutulmuştur, benzi solmuştur
Ortaya çıkmaya yüz mü kalmadı?
Bitti mi ne oldu söz mü kalmadı?
Şakaları çoktu güldürüyordu
Güldürmekten bizi öldürüyordu
Hayale kapılıp övünüyordu
Kendine o kadar güveniyordu
Ta Rodosa kadar yüzesi vardı
Ne mayosu ne de vizesi vardı
Yer yarılıp sanki içine düştü
Sessizken inanın daha da hoştu
Kayıt Tarihi : 24.7.2007 06:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şimdi çalışma zamanı, milllete hizmet üretme zamanı
Seçmen hür iradesiyle son sözünü söylemıştır.
Muhalafete düşen, kural dışı kavga değildir.
Anayasaya değişikliği, cumhurbaşkanlığı seçimi,
ve diğer çağdaş hamlelerde hepsinin
samimiyetini birlikte göreceğiz.
Bu millet, kendine yakışanı bekliyor ve hakkıdır.
kavgayı sandığa gömmüştür
TÜM YORUMLAR (2)