📚✒️İŞTE KURBANLIK KOYUN ✒️📚
Bitmek bilmedi sende neme lazım duygular
Üzerime çığ düşşe seyir eder gibisin
Vicdanını ne zaman aklın bir gün sorgular
Ateşte atıp beni çekip gider gibisin
Eğer bir zan diyorsan bugün bütün bunlara
Gel kolayına kaçma nedenini bir düşün
Ayağımın altına koyulan sabunlara
İçinden kıkır kıkır inkarcıdır gülüşün
Gece ile gün kadar değişti huyun suyun
Kaç maskeyle gizledin içindeki ben'ini
Dile gelip konuştu işte kurbanlık koyun
Nasıl sakladın bilmem bunca yıl bu kinini
Ne edeyim sonunda zalim koydum adını
Yol senin kılıç senin sen bir hükümdar oldun
Doya doya yaşarsın azametin tadını!
Kendinde büyüdükçe insanlıkta kayboldun
Sonuç olarak derim;
Yar dedikçe yarıldı dayanmadı yarlar da
Gönül yaralarımı alamadı bu yarlar
Dışımda gülücükler içim kaldı harlarda
Patlardı canı olsa dayanmazdı duvarlar
21/01/2022 Veysel ÇAKIR
Veysel ÇakırKayıt Tarihi : 29.1.2022 17:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Veysel Çakır](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/01/29/iste-kurbanlik-koyun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!