Zemheri, karanlık bir akşamında İstanbul’un
Beyoğlu’nda kenarda köşede
Belki merdiven altında,
Sandalyeleri eskimiş bir barda
Sabaha kadar içip, durmadan
Sonra geceler kadar hüzün dolu
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta