İşte Kenarındayız Galata'nın

Zemheri, karanlık bir akşamında İstanbul’un
Beyoğlu’nda kenarda köşede
Belki merdiven altında,
Sandalyeleri eskimiş bir barda

Sabaha kadar içip, durmadan
Sonra geceler kadar hüzün dolu
Ve yorgun düşsek de
Durmadan yürüyüp yokuş aşağı,

Sokaklar arasında
Kaybolmak için
Sonra kaybolmak,
İnansalar içinde

Ve bir türlü bulamamak,
Kendimizi
İşte gün doğumu
Karaköy sahilde,

Ve sessizce ölüm
Bir şişenin dibinde
Böbrekten,
Ya da sirozdan...