İşte istanbul işte ben
dertli çocuk gibi
oturdum eski iskeleye
sus pus oldu dört yanım
kulaklarımda bir anadolu türküsü
kopardı aldı beni benden,
hasreti içimde yaşadım durdum
güneşte yandım ayazda dondum
geçen gemilere bile seni sordum
derin duygulara çekti beni istanbul,
bir aşağı bir yukarı dolandım durdum
suskun şehirde kalabalık kenti gördüm
ne yediğim belli nede içtiğim
bir deri bir kemik koydun
boğazın sularına gömdün istanbul,
bu gece bir başkaydın
biraz hüsran biraz hüzün vardı
koca bir şehir sessiz bir sokak
hayaller görüyorum kendi kendime
gecesi gündüze ayrılmıştı san,ki
işte istanbul işte ben...
Hüseyin YANMAZ
30/06/2021
Kayıt Tarihi : 4.10.2021 15:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Yanmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/10/04/iste-istanbul-iste-ben.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)