İşte İnsan Şiiri - Cafer Aksay

Bitmiyor telaşı bitmiyor derdi,
Sanki bir yerlerden kaçıyor insan!
Hem sahtekarı var, hem de çok merdi,
Ancak ektiğini biçiyor insan!

Mutluluk ve huzur çok uzak gibi,
Girdiği kuyunun görünmez dibi,
Ölçüyü kaçırmış, taşıyor kabı,
Mutluluğa kucak açıyor insan!

Bazen ölüm yokmuş gibi çalışır,
Kalana, gidene çabuk alışır,
Eşiyle, dostuyla gönlü buluşur,
Bir kuş misalidir uçuyor insan!

Gün olur bakarsın hayatı huzur ,
Gün olur her işi hazırdır hazır,
Gönlü mutluluğa her zaman nazır,*
Etrafına neşe saçıyor insan!

Bir zaman dertleri büker belini,
Kalmaz etrafında kızı, gelini,
Kimse tutmaz zor gününde elini,
Bazen sevdiğinden geçiyor insan!

Hiç kimse kalmıyor dünyaya direk,
Bükülünce beli sanki bir kürek,
Dertli, acısına dayanmaz yürek,
Mutlaka dünyadan göçüyor insan!

*Nazır: Yüzü bir yöne doğru olan, bir yeri gören, bir yere bakan manasında kullanılmıştır.
Cafer AKSAY
Erdemli 11 Ağustos 2020 Cuma