İşte Hayatımız Şiiri - Yusuf Arslan

Ezanlar okunurken
Hazırlanmış kahvaltısına
Çayın yanında
İki sigarayla eşlik eder,
Günlük iş paylaşımından sonra,
Kadın tarlaya
Adam hayvanları salar çayıra,
Ve ağır ağır kahveye gider...

İçilir demli çaylar içilir
Günlük meseleler dinlenir,
sohbet koyulaşır,
Geçmişe gidilir
Geçmiş özlenir...
İçleri kan ağlar
Nedensiz bir pişmanlık başlar
Demli çaydan bir fırt daha çekilir
Dördüncünün yolu gözlenir...

Kaç ütopya yazılır bozulur,
Koca memleket burada masaya konur,
Bir lafla devlet kurulur,devlet yıkılır...
Duman altı hava solunur
Can sıkılır,vakte yine ecel gelir
Taş döşenir mermer misali
Okeyin yolu beklenir
As atılır bir koz daha çekilir...
Yine gemiler batar zamansız
Gönle duman dolar
Ciğerler bayram eder
Biliyoruz,farkındayız
Kahvelere girişler damsız...

Koca eyce
Bakıyordur çocuklara
Farkında olmadan giriyordur hayıra
Vakit akşamı vurur
Babalar hep oğullarına
Fırça atsada
Aslında hep korur
Vakit akşamı vurur
Evin yolu hep aynı,orada durur...

Yenildik yine der adam,hayıflanır
Ömürden bir gün daha çalınır
Hayat devam eder gamsız,
Biliyoruz farkındayız
Kahvelere girişler damsız..

Hani üç- beş yılda bir
Ağır misafirler gelir
Suratımız ne kadar asılsada
Yine acı kahve sunulur,hatırına
Geleceğe göz kırpılır
Memlekette yaprak kıpırdamaz,
Siyasetsiz, uğraşlar boşuna
Vaadlere kapılır
Eller umutla çarpılır
Sırtımızı döner
Yine taş taşırız
Bazen anlamsız gelir
Bu kargaşa
Hiç su katılır mı
Pişmiş aşa
Güya vazife der
Oyumuzu atarız
Tarafsız...
Biliyoruz farkındayız
Eee biz koca koca adamlarız
Biz ne diyorsak
Onu yapmalı kadınımız
Hem o nerden bilsin ki
Kahvelere girişler damsız
Böyle böyle geçer işte
Azizim çeyrek asırdır hayatımız...