İŞTE HAYATIM.. Son bölüm

Dileğim İnşallah,güzel günlerde,
Birlikte gezeriz, Travertenlerde..
FETHİYE,Yakaköy..Koca çınarlar..
Yer sofrada yenen Alabalıklar…
SAKLIKENT’te,hani bir mevsim sonu,
Elele geçmiştik güzel KANYON’u..
ANTİK KENT’e çıktım yokuş bir yerden,
Sen,çınar altında kahve içerken.
O yüksek tepeden seyrettim seni....
Siluetin bile mestetti beni…
Mutluyduk geriye döndüğümüzde…
Cenneti yaşadık ÖLÜDENİZ’de…
Mis gibi kokardı,akşam olunca,
GÜMBET’te çiçekler,güneş solunca…
Bahçedeki o harika çiçekler…
Dallarında çeşit-çeşit böcekler…
Senin kokun daha güzel çiçekten! ..
Daha neş’elisin onca böcekten…
Çimenler üstünde,BABA OTEL’de,
Güneşe yatardık,ılıcık yel’de…
Unuttuk birlikte,acı günleri…
RABB’bım aratmasın geçen dünleri…
Sabahın fecrini,akşam -Gurubu,
Balondan seyretmek büyük arzumdu..
KAPADOKYA hayali,içimde yara,
Uzaklarda kaldı,canım IHLARA! …
PERİBACALARI,birer dev gibi,
Muhteşem oyuklar,,Hepsi Ev gibi..
Hayali gözümde,NEVŞEHİR,NİĞDE…
Çeşitli yemişi,KÖFTÜR ve İĞDE…
Görmeden ölürsem,açıktır gözüm .
Nasip eder MEVLÂM,İnşallah GÜLÜM! ..
Pek çabuk yıkıldı,kurduğum hayal! ..
Üstümde mavi gök..altımda kumsal…
Yeşiller altında ölmek isterken,
Acı hasretlere düştüm şimdiden! …
Neler gösterecek bakalım MEVLÂ? ..
Herşeyin başıdır,sağlıktır evlâ..
MİGREN’le boğuştum yirmibeş sene! ..
Yüce RABB’bımıza şükrettim gene…
Acıma katlandın,yanımdaydın sen,
Yeri tırmalayıp,inler iken ben ..
PARAZİT yüzünden kansız kalırdım,
Altı ayda bir de ilâç alırdım..
Günde altı öğün bişeyler yerdim,
ALLAH kerim,elbet geçecek derdim..,
Nitekim onu da yirmi yıl çektim! ..
Bitsin artık diye dualar ettim…
Zaman-zaman ameliyatlar oldum..
Çok şükür Allaha şifalar buldum…
Bunların hepsinde yanımdaydın sen,
Tek desteğim sendin..Minnettarım ben…
Hatıralar..Tıpkı akan sel gibi! .
Hepsi geçti,hızla esen yel gibi..
Seller akıp-gider,hayat durulur;
“.Bu dünya yeniden hergün kurulur..”
ALLAH’ım yatağa çakmasın yeter..
BÖYLESİ,ELBETTE ÖLÜMDEN BETER! ..
Kalan ömrümüzü gene elele,
Yaşamak isterim GÜLÜM seninle…
Seyrine doymadan,BAHAR’ın,YAZ’ın,
Hayaline düştük,KIŞ’ın ve KAR’ın…
Pek çabuk geçti..YAZ,SONBAHAR’dayız! ..
Sorunlarımız var..Kahırlardayız! ..
Her kahra,çileye katlanırım ben,
ŞÜKÜRLER OLSUN Kİ,YANIMDASIN SEN…
Ağaçsız,çiçeksiz karşı yamaçlar,
Kuru dallarıyla yaşlı ağaçlar…
Penceremden,karşılara baktıkça,
Ağlamak geliyor hatırladıkça! .;
Deniz,tertemizdi..Yeşildi dağlar…
Şimdi,şu halini görenler ağlar! ..
Güzelim tepeler,bağlar,bahçeler…
Neş’eyle öterdi,minik serçeler…
Her evin önünde asmalar vardı,,
Dalına çeşitli kuşlar konardı..
Arka bahçemizde şakırdı bülbül,
Rengarenk çiçekler,menekşe,sümbül…
Hertarafa beton bloklar doldu! .
ERDEĞİN eski hali kayboldu! .
ERDEĞİ gene de çok seviyorum…
GELEN TURİSTLERE METHEDİYORUM…
Ne olsa ERDEĞE TAKILDIM,KALDIM..
Hayat hikâyeme bunu da aldım,
DAHA NELER GÖRECEĞİZ,BİLEMEM…
Kimse için kötü şeyler dilemem..
Necm-i hayat söndü,erdi zevale! ..
SENİ, ALLAH’ IMA ETTİM HAVALE…
Ölmek istiyorum,elinde elim,
GÜZELİM! .BİTANEM! .TATLI SEVGİLİM! ..

-ERDEK-
son bölüm..