işte hayatım,
soluk bir fon.
hüzünsüz
ve ağlamasız
çok az gün.
ve,
ince bir istihza
hayattan
bin acılı yastığa
düştü yine başım.
sığınacak bir oda ancak,
kaçış ihtiyacım.
dört duvarın örtüleri
siyah yalnızlık..
bir garip sürgün
kaldığım rutubetli oda.
içimde bir gemi
batıp çıkmakta
ve,
gurbet ellerine
yelken açmış dünyam
mutluluktan yoksun.
kötü oyuncaklar
peşinde koşan çocukluğum,
yamalı pantolonlu gençliğim
bir şehrin varoşlarında
sancılı büyümüşlüğüm
bir aşkı itiraftan korktuğum
imkansız umutlarımı
kalbimden sorun..
Mustafa kaya
23.12.2005 / Üsküdar
www.mustafakaya.net
Kayıt Tarihi : 23.12.2005 00:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)