Bir damla su içine, bir çıngı ateş konur,
Ne ateş söner, ne de su yok olur.
Can bağıyla bağlanıp, birbirinde hayat bulur.
Ömür denilen yolda iki zıt yoldaş olur.
Emeklerler bir müddet, sonra yürürler.
Her ikisi de dünyayı toz pembe görürler.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta